Kainat yaratıldığında bir olan Allah vardı. Sonra bizleri yaratmayı diledi. Varlık alemine bir olan Allahın dilemesiyle geldik. Dolayısıyla dostlar birden geldik, bire döneceğiz.
Bir olmak, birlikte hareket etmek insanın mayasında vardır. Birlikte hareket etmek bizleri millet yapar, ulus yapar, böylece aynı kaderin etrafında toplanır bütün insanlar. Üzerinde yaşadığımız toprak parçası vatan olur. Aynı hayallerin peşinden koşmak, aynı değerler uğruna can vermek, birleştirir bizleri. Üzüntümüz, kederimiz, acılarımız paylaştıkça azalırken, sevinçlerimiz ve mutluluklarımız paylaştıkça çoğalır.
Ortak tarih, ortak geçmiş, aynı vatanda yaşamak, birlikte kılar bizi. Bazen öyle felaketler yaşanır ki birlikte olunmadan üstesinden gelinemez. Tam da böyle bir süreçteyiz dostlar. Çok büyük bir felaketin acı sonuçlarıyla yüz yüzeyiz bu günlerde. Kaybımız çok büyük, yaramız çok derin. Tarifsiz bir acıyı iliklerimize kadar hissediyoruz. Kardeşlerimizi anlamaya çalışıyor, Onlarla empati kurmayı deniyoruz. Ekran başından izlerken yaşananları, kanımız donuyor adeta. Biz farkına varmadan göz yaşlarımız sel gibi akmaya başlıyor. Yaşanalar hiçte uzakta değil. Bizim şehirlerimizde. Acılar içinde olanlar bizim insanımız. Mesafelerin bir önemi yok.
Ülkemizin on şehri bu afetten etkilendi dostlar. Yüreğimiz yanıyor. Ne yapsak acımız dinmeyecek. Zaman en büyük ilaç, biliyoruz. Biz millet olarak bu felaketi de atlatacağız Allahın izniyle. Birlik beraberlik içinde saracağız yaralarımızı. Kenetlenmeyi başarabilirsek birbirimize, düşmanı sokmazsak aramıza bu günlerde geçecek. Ancak çok üzüldüğüm bir durum var. Bazılarımız hiçbir şey olmamış gibi davranıyor. Afet gündemlerinde hiç yok. Tabi ki hayat devam ediyor, etmeli zaten. Ancak bütün ülke, hatta bütün dünya seferber olmuşken bizim de biraz olsun olaylara odaklanmamız gerekmez mi? En azından üzülmek, dua etmek, biraz olsun endişelenmek gerekmez mi? Güzel ülkemiz ne hale geldi ya rabbi muhafaza eyle diyerek yaratana sığınmak gerekmez mi?
Saniyelere sığacak bir hayat yaşıyoruz dostlar. Acısıyla tatlısıyla, sevinciyle üzüntüsüyle, aynı topraklarda aynı değerler için atıyor kalplerimiz. Yarına garantimizin olmadığı dünyada bizi biz yapan değerlere sımsıkı sarıldığımız sürece yıkılmayız.
Gün birlik olma günüdür. Gün, seni beni bırakıp biz olabilme günüdür. Zaman, mezhebimiz, meşrebimiz, rengimiz, cinsiyetimiz ne olursa olsun ortak değerler uğruna birleşme zamanıdır. Yaşanan acı çok büyük. Dayanışmamızda o kadar büyük olmalıdır. Ayrı gayrı yok, düşmanlık yok. Bizler vatanımıza düşmanlık yapamayız. Bu gün dost görünen iki yüzlü insanlar, ilk fırsatta arkamızdan vurmak için fırsat kolluyorlar. Bunun farkında mıyız?
Yılmak, yıkılmak yok. Zayıflık göstermek yok. Hele de umutsuzluğa kapılmak hiç yok. Şimdi sımsıkı Allahın ipine sarılma zamanı. Acıları paylaşarak dindirme zamanı. Kardeşliğimizi gösterme zamanı. Birlikte Türkiye olma zamanı. Rabbim yardımcımız olsun.
Hayırlı cumalar dostlar.