Allah insana sonsuz, bitip tükenmeyen, paha biçilemez pek çok nimet vermiştir. Allahın nimetlerini saymaya ne ömrümüz, ne de nefesimiz yeter. Bu nimetlerden bazıları yaşamak için, bazıları da dünyada cennet gibi bir hayat sürebilmek için çok gereklidir. İşte evlat sahibi olmak, dünyada cenneti yaşamanın diğer adıdır.
Göz aydınlığımız, yaratanın en büyük emaneti, yuvalarımızın neşe kaynağıdır yavrularımız. Anne baba olmanın lezzetini onlarla hissederiz. Bizden bir parçadır onlar. Allaha koruyacağımıza, kollayacağımıza söz verdiğimiz gönül neşemizdir onlar. Çocuk gülücükleriyle cıvıldayan evler, en büyük hayalidir büyüklerin. Neslimizin devamı onlar sayesinde olacaktır. Ne kadar güzel yetiştirebilirsek onları, o kadar sağlam olur toplumumuzun temelleri.
Allaha yaptığımız en güzel dualar, onlarla başlar. Rabbim sen evlatlarımızı koru, onlara güzel günler göster. Vatana millete hayırlı insanlar eyle diye dua ederiz. Bir anne baba için en önemlisi, evladını sağlıkla büyütmesi, okutması, meslek sahibi yapması, yuvasını kurmasına yardımcı olmasıdır. Bunları yaparken ayrım yapmamak, adaleti sağlamak en büyük görevidir anne babanın. Erkek evlada sağlanan tüm imkanlar, kız çocuk içinde seferber edilmelidir. Eğitim hakkı, miras hakkı, sevgi görmek her ikisinin de en doğal hakkıdır. Zaman zaman karşılaştığımız, bu haklardan yoksunluk asla dinimizin onayladığı bir davranış değildir. Dinin emri imiş gibi gösterilen bu yanlışlar tamamen ata erkil toplum yapısıyla, kültürle alakalıdır.
Peygamberimiz çocukları çok sever, onlarla ayrıca ilgilenir, oyunlar oynardı. Küçüğünü sevmeyen bizden değildir buyurarak konunun ne kadar önemli olduğunu ortaya koyan efendimiz, kız çocukları olup, onları en güzel şekilde toplum hayatına hazırlayanla cennette komşu olduğunu ifade etmiştir.
Efendimiz çocuklarımıza güzel isimler koymamızı emreder. Ömür boyu kullanacakları isimleri, anlamlı, güzel çağrışımlar yapan isimler olmalıdır. Koyacağımız isim illa Kurandan olacak diye bir şart yoktur dostlar. Kuran isim kitabı değildir. İlla Kurandan olacak diye bazen farklı anlamı olan kelimeleri isim diye koymaya kalkıyoruz çocuklarımıza. Kültürümüze uygun, güzel anlamı olan isimler tercih edebiliriz.
Dinimize göre evlatlarımızın terbiyesi, yetiştirilmeleri çok önemlidir. Çocuğun terbiyesi babanın görevidir. Baba adaletle çocuklarını terbiye eder, güven duygusunu öğretir evlatlarına. Anne her daim destektir babaya. Sever, korur, kollar, merhamet eder. Aile olmak, o en sağlam kaleyi korumak ancak böyle mümkündür.
Aile olmanın, aile kalmanın anlamıdır evlat. Allah bazen imtihan eder, evlatsızlıkla. Bazen evlat verir, insanoğlu hak edemez anne baba olmayı. Koruyamaz emanetini. Sevgisizlik, ilgisizlik, bazen de şiddet örseler küçücük bedenleri. Aile şefkatiyle büyümesi gereken çocuk, terk edilir yalnızlığın soğuk kucağına.
Geleceğimizin garantisidir yavrularımız. Cennetin pas tutmaz anahtarıdır onlar. Ailede, güvenle açması gerekir çiçeklerinin. Güven içinde olamazlarsa, bir yaprak gibi solup giderler.
Kıymetli dostlar yaşadığımız şehirlerde kim bilir kaç yetim vardır. Onlardan haberdar olmak, bir ihtiyaçlarını gidermek, sevgi ve şefkatle başlarını okşamak insanlığımızın gereğidir. Çocuk gülerse dünya güler. Gülen yüzleri hiç solmasın duasıyla.
Hayırlı cumalar dostlar.