Bebek bir annenin karnında dokuz ay istirahat ettikten sonra dünya hayatına gelir. Sıcacık bir karından, sıcacık bir kucağa yolculuk eder. Yaratan, onu merhametli bir varlığa, anneye emanet etmiştir. Anne emanetine gözü gibi bakmaya ilk günden isteklidir.
Dünyaya gelen insan korunup kollanmaya çok muhtaçtır. İsteklerini, ihtiyaçlarını ağlayarak ulaştırır annesine. Acıktığında, korktuğunda, altını ıslattığında annesine ağlayarak anlatır dertlerini. Bir melek onun ihtiyaçlarını karşılamak üzere görevlendirilmiştir. O melek, bebeğin güvenebileceği, yanında sevgiyle büyüye bileceği,hayatının her anında desteğini yanında hissedeceği annedir.
Cennetin iki kapısından biridir anne. Varlık sebebimiz, koruyup kollayanımız, sevgiyle sarıp sarmalayanımız. Bizi asla terketmeyenimiz. Ne yaparsak yapalım evladım diyerek bizleri bağrına basar annelerimiz. Hayatını çocuklarına, ailesine vakfeden insandır anne. Kendi yemez, yedirir, kendi eskilerle idare eder, en yeniler yavrusunun olsun ister. Fedakarlığın diğer adıdır anne. Karşılıksız sevmenin, almadan vermenin, gözünü kırpmadan evlatları için kendinden vaz geçmenin adıdır anne. Efendimizin hadisinde buyurduğu gibi cennetin anahtarıdır anne. Hayatta iseler dualarını almak biz evlatların en karlı işi olacaktır.
Anne babaya küs olan insanlar var çevremizde. İnsan anne babasına nasıl küs olabilir? Hangi gerekçe anne babayı arayıp sormamaya sebep olabilir? İnsan nasıl olur da kendisini doğuran anneye el kaldırabilir? Allah ayetinde onlardan biri veya her ikisi yanında yaşlanırlarsa onlara öf bile deme buyuruyor. Ayetin devamında onlar seni küçükken nasıl koruyup kolladıysa ihtiyarlıklarında sen de onlara öylece merhametle muamele eyle diye emrediyor yaradan. Merhametle muamele etmemiz emredilen anne babaya küsmek, arayıp sormamak, ihtiyaçlarını görmemek günahların en büyüğüdür. Hele hele şiddet uygulamak, el kaldırmak telafisi olmayan hatalardır. Anne babaya yapılan haksızlık yaratana karşı yapılmış demektir.
Anne babamız ne yapmış olurlarsa olsunlar bizim onlara tavır almamız söz konusu olamaz. Bazen miras yüzünden, bazen çocukları arasında adaletsiz davranmaları yüzünden, bazen de gelin ve damatla anlaşamamaları yüzünden araya soğukluk giriyor. Halbuki onlar haksızlık yapıyorlarsa Allah bunun hesabını zaten soracaktır. Biz evlatlık vazifemizi en güzeliyle yapmakla sorumluyuz.
Anne ve babamız hayatta ise dualarını almaya gayret gösterelim. Bizleri şefkatle sarıp sarmalayan ellerinden öpelim. Ömürlerinin ikinci baharını torunları ile sevgi içinde geçirmelerini sağlayalım. Yapabilecekleri işlerde sorumluluk verelim. Yanımızda değillerse sık sık arayıp ihtiyaçlarını giderelim. Bakıma muhtaç olduklarında en güzel şekilde bakımlarını yapalım. Oğlu, baksın, kızı baksın demeyelim. Nerede durmak istiyorlarsa orada huzur içinde yaşamalarına yardım edelim. Şefkati, merhameti, sevgiyi, saygıyı esirgemeyelim onlardan. Bizi küçükken onlara emanet eden Allah, yaşlandıklarında da onları bize emanet edecektir. Bu emanete en güzel şekilde sahip çıkmak kulluk vazifemizdir.
Bütün annelerin anneler günü kutlu olsun. Rabbim onları cennet hatunu eylesin duasıyla.
Hayırlı cumalar dostlar.