Aile, hayata açılan pencere. Aile, yalnızlıktan kurtulup can yoldaşına kavuşmanın adı. Dünyada cennetimiz. Ahirete uzanan hayat yolculuğumuzda en güzel durağımız. Aile yaratanımızın bahşettiği nimetlerin en güzeli.
Aile için pek çok tanım yapabiliriz dostlar. Dünya hayatının çekilebilir olması, yaşanabilir olması aile hayatıyla mümkündür. İnsan, bir ailede doğar, büyür, sonra kendi ailesini kurar. Evlatları olduğunda anne baba olmanın lezzetine varır insan. İşte o zaman aile olmanın ne olduğunu, hayatında yaşadığı bazı olayların ne anlama geldiğini algılamaya başlar. Anne babasının kendisi için yaptığı fedakarlıklar daha bir değer kazanır gözünde. Aile bir kadın ve bir erkeğin, Allahı şahit tutarak, misafirler önünde birbirlerine söz vermeleridir. Nikah insanoğlunun hayatı boyunca verdiği en değerli sözdür. En değerli, ama tutması bir o kadar fedakarlık gerektiren bir sözdür nikah. Eşler birbirlerine, sadık kalacaklarına, birbirlerine destek olacaklarına, sevgi ve saygıda kusur etmeyeceklerine söz verirler. Bu söz taraflardan biri ölünceye kadar geçerli olmalıdır.
Günümüzde aile olmak kolay da aile kalmak daha zordur dostlar. Gençler bir şekilde evleniyorlar. Taksitle eşyalar alınıyor ve adeta cennet gibi, hiçbir eksiği olmayan evler kuruluyor. Birbirini daha önce hiç tanımayan iki insan aynı çatı altında yaşamaya başlıyor. Çok geçmeden sıkıntılar baş gösteriyor. İki insan aynı çatı altında düşman oluveriyor birbirine. Sevgi kaybolunca saygı da ayrılıyor gençlerin arasından. Sonuç mahkeme kapısında buluyor kendini çiftlerimiz.
Ailelerde yaşanan en büyük problem, eşlerin birbirini tanımaması, tanımaya anlamaya çalışmaması dostlar. Erkek kadının özelliklerini, zevklerini bilmiyor. Kadın da aynı şekilde eşini tanıyamıyor. Herkes karşı tarafı kendine benzetmeye gayret ediyor. Halbuki insan farklılıklarıyla insandır. Birbirimizi olduğumuz gibi kabullenmedikçe, kötü özelliklerimizi iyilerle değiştirmedikçe, bu sıkıntıları aşma imkanı bulamayız. Birbirimizi, dinlemedikçe, sağlıklı bir iletişim yolu bulmadıkça huzurlu bir aile hayatımız olamaz.
Yıllarımızı aile hayatımız için veriyoruz dostlar. Geriye dönüp baktığımızda hayatım boşa geçmiş diye düşünüyorsak hiç mutlu olamamışız demektir. Halbuki aile insanın yer yüzündeki cenneti olmalıdır. Sırf bu yüzden eşimizi, çocuklarımızı sürekli eleştirmeden,oldukları gibi kabul etmeyi, onları her şeyleriyle sevmeyi öğrenmeliyiz. Hatasız kul yoktur. Hata aramaya kalkarsak mutlaka buluruz. Ailemizde sevgiyi, saygıyı, hoş görüyü, bağışlamayı temel almalıyız. Küçük hataları görmezden gelebilmeliyiz. Yavrularımıza baskı kurmadan, onlara değer vererek geleceğe hazırlamalıyız. Aile terbiyesi, aile huzuru kavramlarını iliklerine kadar hissetmelerine yardımcı olmalıyız.
Aile büyüklerinin de yaşanan sıkıntılarda gençlere yol göstermesi gerekir dostlar. Kayınvalide, kayınpeder olmak, bilir kişi olmayı gerektirir. Gençler bir problem yaşadığında onlara yol göstermek, taraf tutmadan, adaleti elden bırakmadan sorunun çözümüne yardımcı olmak gerekir. Ortalığı karıştırmak yerine, sağ duyuyla hareket edip aile hayatının güzelliklerini gençlere tattırmamız en güzel olanıdır.
Rabbim huzurlu bir aile hayatı yaşamayı nasip eylesin. Gazzedeki kardeşlerimize de zafer ihsan eylesin duasıyla.
Hayırlı cumalar dostlar.